Wt/zea/abbelêren

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie abbelêre.

Omschrievienge

abbelêren

• abbelêre (zò niet aolle, dan de meêste beteikenissen)
  1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
  2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[ɑbəˈleːr(ə)n]

Opmerkienge: meeda se nae 'n -r- komt, eit de slot-n noôit 'n lettergreep vò z'n eigen.

Vervoegienge

Ziet bie abbelêre.

Aore schriefwiezen

• abbelêêren Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
• abbeleêrn, abbelêêrn, abbeleern gin standaerdspelliengen

Vertaeliengen

Ziet bie abbelêre.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1