Леона Гайдук (*23. новембер 1935—†9. януар 2022), професорка педаґоґиї, методичарка и публицисткиня.
| Леона Лабош Гайдук | |
|---|---|
 | |
| Народзена | 23. новембра 1935. |
| Умарла | 9. януара 2022. (87) |
| Державянство | югославянске, сербске |
| Язик творох | руски, сербски |
| Школа | нїзша ґимназия у Шидзе,
Учительска школа у Шабцу |
| Универзитет | Педаґоґия на Филозофско
-историйним факултету у Беоґрадзе |
| Период твореня | 1953—2015. |
| Жанри | педаґоґия, публицистика |
| Похована | на Руским теметове
у Шидзе |
| Припознаня | Орден заслугох за народ,
Плакета За щешлїве дзецинство, Републична награда 25. май |
Биоґрафия
Леона Гайдук, дзивоцке Лабош, народзена 23. новембра 1935. року у Шидзе. Родичи Михал и Павлина родз. Жирош. Леона мала ище три шестри. Леона закончела основну школу и нїзшу ґимназию у Шидзе (1949.), а Учительску школу 1953. року у Шабцу. Педаґоґию дипломовала 1965. року на Филозофско-историйним факултету у Беоґрадзе. Перша єй робота, як учительки, була у школи у Соту (1953-1956).
Року 1956. Леона Лабош ше одала за учителя Бошка Бату Урошевича тa потим вєдно робели як учителє у Основней школи у Бачинцох (1956-1959).
Зоз преходом Урошевичових до Сримскей Митровици Леона робела як учителька (1959-1966), а потим є як педаґоґ вибрана за просвитного совитнїка у Медзиопштинским педаґоґийним заводу у Зеница (1966-1973).
1970. року єй супруг Бошко Урошевич настрадал у транспортним нєщесцу у Зеници. Леона Урошевич нєодлуга (1973) прешла на роботу до Педаґоґийного заводу Войводини у Новим Садзе.
Леона була пошвецена студийним виглєдованьом у настави и педаґоґийно-инструктивним активносцом у основних и штреднїх школох. У Педаґоґийним заводу Войводини бул єй найплоднєйши период на планє злєпшованя квалитета настави у подручу думковей активизациї школярох и на провадзеню особного розвою школярох. Познєйше вона свойо педаґоґийни виглєдованя концентровала на воспитну роботу школи и тота обласц завжала централне место у професийней педаґоґийней роботи Леони Урошевич аж по єй одход до пензиї 1990. року, та напевно и познєйше.
После 20 рокох самованя Леона ше 1992. року одала за доктора ветеринарскей медицини Владимира Гайдука.
Леона Гайдук сотрудзовала зоз Заводом за учебнїки Войводине, НВУ Руске слово, Дружтвом за руски язик, литературу и културу чий член була од 1975. року. Була и преподавач педаґоґийней ґрупи предметох на Руским оддзелєню Педаґоґийней академиї Зомбор-Руски Керестур (1981-1985).
Публицистична дїялносц
Окреме значна публицистична дїялносц Леони Урошевич. Обявела шейсц фахово кнїжки на сербским и єдну моноґрафию на руским язику. То обсяжна и богато документована моноґрафия под насловом Руснаци у Шидзе 1900-1950.
Свойо фахово статї з обласци воспитно-образовней роботи обявйовала у вецей фахових часописох, зборнїкох и билтенох цо виходзели у Новим Садзе, Беоґрадзе, Заґребе и Сараєве. Леона Урошевич обявела вецей як 130 фахово статї. Публицистични статї по руски обявйовала у Руских календарох, потим у новинох Руске слово и у рочнїку Studia Ruthenica, дзе обявела понад 20 обсяжни написи фахового и моноґрафского змисту. Була и єден зоз стаємних рецензентох за руски учебнїки у Покраїнским заводу за видаванє учебнїкох у Новим Садзе.
Леона Гайдук написала осем моноґрафиї, медзи хторима: Беркасово од Деспотовца до данас Беркасов од Деспотовца по нєшка (у коавторстве зоз др Владимиром Гайдуком, 2003); Русини у Шиду Руснаци у Шидзе од 1900-1959 (2010); Топлина дела, бисери речи Цеплосц дїлох, перли словох (2015) итд. Обявела значане число фахових роботох зоз обласци образованя и воспитаня. Писала рецензиї за кнїжки и учебнїки и була редактор вецей виданьох на руским и сербским язику.
Добитнїк є Ордена заслугох за народ (1980), Плакети За щешлїве дзецинство Союзу дружтвох за воспитанє и бриґу о дзецох (1986), Републичней награди 25. май за постцигнути резултати у обласци воспитаня и образованя (1998) итд.
Леона Гайдук умарла 9. януара 2022. року у Новим Садзе. Похована є 11. януара 2022. року на Руским теметове у Шидзе.
Литература
- Сабадош С. Обсяжна виглєдовацка робота (Леона Лабош-Гайдук, Руснаци у Шидзе 1900–1950, Шид – Нови Сад, 2010) // Шветлосц. 2011. № 2.
Вонкашнї вязи
- Лабош-Гайдук, Леона, Википедия
- Мирон Жирош Спатранє двасторочней прешлосци, Руснаци у Шидзе и околних местох – три значни ювилеї, КПД Дюра Киш и Грекокатолїцка парохия Преображеня Господнього, Шид, 2007
- RUSINI U ŠIDU 1900 - 1950 Leona Laboš Gajduk
- Knjiga Leona Labos Hajduk, Kopernikus RTV, Šid, jul 9. 2018.
- Дюра Латяк: Умарла Леона Гайдук (1935–2022), Рутенпрес, 10. януар 2022
- Ирина Папуґа:Леона Лабош Гайдук (1935-2022), Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, ч. 28, 2022. б. 120.-121.
- Народна библиотека "Симеон Пишчевић", Шид Сећање на Леону Лабош Хајдук