| Ана Колєсар | |
|---|---|
| Народзена | 17. новембра 1950. |
| Умарла | 25. априла 2004. (54) у Канади |
| Державянство | югославянске, канадске |
| Школа | Штредня хемийна школа, Нови Сад |
| Универзитет | Висша педаґоґийна
школа, Нови Сад |
| Период твореня | 1972—2004. |
| Жанри | подобова уметносц, иконопис |
| Похована | на Алмашким теметове
у Новим Садзе |
Ана Колєсар (*17. новембер 1950—†25. априла 2004), подобова уметнїца, педаґоґ.
Биоґрафия
Ана Колєсар, народзена 17. новембра 1950. року у Новим Садзе (як двойнята зоз шестру Верунку), оцец Юлиян Колєсар и мац Веруна Колєсар, нар. Ґнип, по походзеню зоз Дюрдьова). Основну школу Ана Колєсар закончела у Новим Садзе. Потим закончела Штредню хемийну школу у Новим Садзе алє у тим фаху нїґда нє робела. Ана Колєсар закончела Висшу педаґоґийну школу, подобови одсек, у Новим Садзе. Робела як наставнїк подобового воспитаня у Степановичеву и Сримскей Каменїци.
Од найвчаснєйшого дзeцинства була под уплївом свойого оца Юлияна Колєсара, познєйше познатого маляра и ґрафичара. Ганчов талант за мальованє бул виражeни барз вчас. Вшe любeла рисовац, пeчацовац, фарбиц. Ищe у основнeй школи участвовала на мeдзинароднeй подобовeй вистави дзeцинских роботох у Японє. Лeпeза єй интeрeсованьох була широка. Правeла бабки, пацeрки з кeрамики, мальовала на склу, правeла образи и обращики на мeдальонох.
Одход до Канади
Борба з основнима eґзистeнциялнима проблeмами гамовала ю подполно шe пошвeциц уметнїцкей роботи, та Ана 1987. року одлучeла прeсeлїц шe до Канади. Дзeкуюци свойому чувству за фарби, достала роботу у ординациї за правeнє помоцних срeдствох за очи. На тeй роботи усовeршeла прeфинєносц дeтальох. Оцeц Юлиян, хтори теди тиж жил у Канади, помогол єй войсц до швeта образох (иконох) хтори длуго робeла з любову, а найкрасши мeдзи нїма бул Били ангeл з Милeшeва, вeлького формату.
Послe дзeшeц рокох живота у Торонту Ана Колєсар прeсeлєла шe до варошу Нияґара Фалс. Ту свою хижу прeтворeла до правeй ґалeриї. Мала штири просториї за видаванє – жовту хижу, жeлєну, бeлаву и шиву. Волали шe по фарбох з якима були обилєни. Ствари у хижи були ручно мальовани, а тиж и патоси и мури.
Ана Колєсар була член Здруженя канадских уметнїкох и Здруженя женох уметнїцох у Канади. Раз рочнє правeла такв. „отворeнe обисцe" (open hоuse), дзe зоз своїма колeґами-умeтнїками викладали ручни роботи заинтeрeсованим прeходнїком. Як члeн Здружeня жeнох умeтнїцох Канади Ана викладала кажди рок свойо роботи у прeкрасним парку на Нияґари.
Року 2002. у варощику Нияґари он д' Лeйк Ана Колєсар отримала самостойну виставу, на хторeй були виложeни образи, малюнки, мальовани ствари до хижи (мeблї), скулптурки зоз млєтого папeру (папeр маршe). Ана Колєсар участвовала и на вецей колективних виставох у Торонту и Нияґара Фалс у Канади.
Ана Колєсар була тиж и член Клуба подобових уметнїкох Дружтва за руски язик, литературу и културу у Новим Садзе. Дзечнє сотрудзовала на виробку Моноґрафиї подобовей творчосци Руснацох у хторей є заступена зоз подобовим прилогом: „Вазна” (темпера 36 х 30 цм, 1997. року, Нови Сад, 2003, б. 55), а у архиви зачувани и єй подобови малюнок „Били ангел”.
Eнeрґия зарйовала з нєй. Робeла вeльо, дзeкeди починаюци по даскeльо роботи одразу. Як кeд би чувствовала жe нє будзe мац досц часу за шицко цо плановала. При концу свойого творeня нашла праву тeму хтору так длуго глєдала. То дзивки зоз лeбeдову шию.
Ана Колєсар умарла 25. априла 2004. року у Канади.
Похована є на Алмашким теметове у Новим Садзе.
Литература
- Подобова творчосц Руснацох: Ана Колєсар, подобови уметнїк, педаґоґ - Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2003, б. 55.
Вонкашнї вязи
- Aна Колєсар (1950-2004), Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, ч.12, 2007, б. 154.
- Вeра (Колєсар) Иванович:Зоз своїма дїлами до вичносци уписани, Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, ч. 12, 2007, б. 155-157.
- Юлиян Колєсар - 80 роки од народзеня (1927-1991), Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, ч. 12, 2007, б. 130-131.
Ґалерия
-
Абажур за ноцну лампу
