Wp/isv/Panslavizm

Panslavizm, ili takože: vseslovjanstvo, jest kulturno-političsko dviženje ili ideologija podrazděljena na razne větvy i različno razuměna zavisno od državy i naroda. Osnovno, panslavism hoče razglašati slovjansku surabotu, vzajemnu pomoč i jedinstvo. Dviženje to načelo se XIX stolětjem. Panslavističny himn jest pěsnja "Hej, slovjani".

Poljska i panslavizm

Najprvo, u načela panslavizma, kogda Napoleon Bonaparte padl, Poljaki zrěli na dviženje to kako na šans pomoči iz strany carja Aleksandra I i gledali na Rosiju kako na osvoboditelja narodov.

Tako mněnje iměli mnogi členy poljskoj elity, napr. Stanislaw Stašic (1755–1825), biskup Jan Pawel Woronič (1753/1757-1829), Jerzy Samuel Bandtkie (1768–1835), Ludwik Nabielak (1804–1883), Karol Libelt (1807–1875), Wincenty Pol (1807–1872), Zorian Dolega-Chodakowski (1784–1825), August Bielowski (1806–1876), Wincenty Turski (1772–1837), Kajetan Kozmian (1711–1856), Antoni Wybranowski (2 pol. XVII v — poslě 1826) i Jedrzej Moračewski (1802–1855).^[1]

S nastupnom carjem Nikolajem 1. poljsko-rosijsko vzajemno odnošenje se pomalo poslabšalo — razne oteženja navedli k poljskomu povstanju lětě 1830, poslě njegože Poljaki utratili cělu věru v carjsku pomoč a carj smotril na Poljakov kako na nebezpečny element Rosijskoj Imperije. Narodě poljskom narodili se dva dviženja — abo odmetanje svojego slovjanstva abo tvorjenje protiv-panslavizma i svojego slovjanskogo fronta opozicijeju do Rosije. Take teorije iměl napriměr Francišek Henryk Duchiński živuči XIX věkě, ktory glasil, iže Rosijani ne sut Slovjani ale narod proizhodženja uraljsko-turanskogo, i stavjal "slovjansku ljubov svobody" protiv "moskovskomu rabstvu".^[2] Hvala tom slučajam Poljaki byli izključene iz vtorogo slovjanskogo sjezda v 1867 godě^[3] i imenovani "judami/prědavnikami slovjanstva".^[4]^[5]

Poslě 1918 goda panslavism byl razuměny kako tajna rusifikacija. Takže u dobry SSSR i komunističnoj Poljskoj Narodnoj Republiky panslavistična propaganda byla čestično izkoristivana.

Dnes panslavizm jest često gledany kako imperialistična propaganda Rosije i plan razširjanja "russkova mira".

Gledite takože

Iztočniky

↑ Lila Moroz-Grzelak, Bracia Słowianie: wizje wspólnoty a rzeczywistość, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa 2011 str. 39-44
↑ Katarzyna Wrzesińska, Ariowie i Turańczycy. Poglądy Franciszka H. Duchińskiego na temat rasy i cywilizacji SPRAWY NARODOWOŚCIOWE Seria nowa / NATIONALITIES AFFAIRS New series, 46/2015: 46–63
↑ http://www.gutenberg.czyz.org/word,72619
↑ Rosyjski panslawizm jako idea geopolityczna prof. dr hab. Piotr Eberhardt, geopolityka.net
↑ Kwestia polska a misja Rosji wśród Słowian TINA GEORGIEWA, UNIWERSYTET SOFIJSKI IM. ŚW. KLEMENSA OCHRYDZKIEGO, prěvod iz bulgarskogo na poljsky — Uniwersytet Łódzki, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Instytut Historii, Katedra Historii Bizancjum, PRZEGLĄD NAUK HISTORYCZNYCH 2015, R. XIV, NR 2

[1] Lila Moroz-Grzelak, Bracia Słowianie: wizje wspólnoty a rzeczywistość, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa 2011 str. 39-44

[2] Katarzyna Wrzesińska, Ariowie i Turańczycy. Poglądy Franciszka H. Duchińskiego na temat rasy i cywilizacji SPRAWY NARODOWOŚCIOWE Seria nowa / NATIONALITIES AFFAIRS New series, 46/2015: 46–63

[3] ttp://www.gutenberg.czyz.org/word,72619

[4] Rosyjski panslawizm jako idea geopolityczna prof. dr hab. Piotr Eberhardt, geopolityka.net

[5] Kwestia polska a misja Rosji wśród Słowian TINA GEORGIEWA, UNIWERSYTET SOFIJSKI IM. ŚW. KLEMENSA OCHRYDZKIEGO, prěvod iz bulgarskogo na poljsky — Uniwersytet Łódzki, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Instytut Historii, Katedra Historii Bizancjum, PRZEGLĄD NAUK HISTORYCZNYCH 2015, R. XIV, NR 2

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]