Wp/grc/Οὐολφογάγγος Ἀμαδέος Μόσαρτος

< Wp‎ | grc
Wp > grc > Οὐολφογάγγος Ἀμαδέος Μόσαρτος

Ἰωάννης Χρυσόστομος Οὐολφογάγγος Θεόφιλος Μόσαρτος (ῥωμαιστὶ Ioannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart[1], νῦν δὲ ῥωμαιστὶ Amadeus καλούμενος[2], γεννηθεὶς τῇ 27 Ἰανουαρίου 1756 ἐν Σαλσβούργῳ (Ἅλατος Ἀκροπόλει), τεθνεὼς τῇ 5 Δεκεμβρίου 1791 ἐν Οὐινδοβόνῃ), Αὐστριακὸς μουσικὸς καὶ μελοποιὸς εὐκλεέστατος.

Ζωγράφημα τοῦ Μοσάρτου τῷ 1781

Βίος edit

Ὁ Μόσαρτος ἔτυχεν υἱὸς τοῦ βιολιστοῦ καὶ μουσικοῦ συνθέτου Λεοπόλδου Μοσάρτου (1719-1787). Τοῖς ἔτεσι μεταξὺ τοῦ 1763 καὶ τοῦ 1766 ἤδη ἐν περιοδίαις τέχνης σὺν τῷ πατρί καὶ τῇ ἀδελφῇ Μαρίᾳ Ἀννᾳ (1751-1829) ἐς Μόναχον, Οὐινδόβοναν, Λευκετίαν, Λονδίνιον, Βαταυίαν, Ἑλουηττίαν, καὶ Ἰταλίαν - ὡς κλειδοκυμβαλιστής, δεξιοτέχνης ἐκκλησιαστικοῦ ὀργάνου καὶ τοῦ βιολίου, καίτοι ὡς δεξιὸς συνθέτης - ἐθαυμάζετο ὑπὸ πάντων.

Ἀπὸ τοῦ ἔτους 1769 ἡγεῖτο τῆς ὀρχήστρας Salzburger Kapelle, καὶ ἀπὸ τοῦ 1781 - ἐν πενιχραῖς περιστάσεσι - ὡς καθηγητὴς καὶ ἀρχισυναυλικὸς ἐν Οὐινδοβόνῃ. Τέλος, ἐν ἔτει 1787 διωρίσθη ἀρχιμουσικός, Musicus cameralis. Ἐγάμησεν ὁ Μόσαρτος ἐν ἔτει 1782 τὴν Κωνσταντίαν Οὐέβηρ (1809-1826), ἥ τῷ ἐκγόνους ἕξ τέτεκεν, ὧν μόνον δύο ἐπέζησαν.

Τὰ τοῦ Μοσάρτου edit

Ὁ Μόσαρτος ἔγραψεν ἐν πᾶσι τομεῦσι συνθέσεως ἀριστουργήματα, ἀλλὰ μὴν τὸ πρῶτον μελοδράματα. Τὰ μελοδράματα αὐτοῦ »Idomeneo« (1781), »Entführung aus dem Serail« (1782), »Figaro« (1786), »Don Juan« (1787), »Così fan tutte« (1790), »Zauberflöte« (1791), »Titus« (1791) χαρακτηρίζονται μεγάλῳ πλούτῳ καὶ ποικίλῃ χάριτι τῶν μελῳδιῶν. Ἔπειτα συνέθεσεν 40 συμφωνίας, ὧν τρεῖς (Symphonie in C-Dur, Symphonie in Es-Dur καὶ Symphonie in G-Moll) τρίπαιά εἰσιν. Ἐδημιουργήθησαν ὑπὸ τούτου τοῦ δεινοῦ ἀνδρὸς ὡσαύτως καὶ ἱκανὰ ἐκκλησιαστικά (ἐν οἷς καὶ τὸ εὔδοξον Requiem), μουσικὴ θαλάμου καὶ πολλά ἄλλα ἔργα (ἠχήματα, συναυλίαι, κλπ).

Τεκμήρια edit

  1. Τοῦτό γε τοὔνομα κεκλημένος ἐβαπτίσθη τῇ 28 Ἰανουαρίου 1756.
  2. Ὥσπερ γερμανιστὶ Wolfgang Amadeus Mozart [ˈvɔlfɡaŋ ʔamaˈdeːʊs ˈmoːtsaʁt], ἀλλὰ οὔτ’ αὐτὸς αὑτὸν οὕτω ἐκάλει (πλὴν ἢ παίζων ἐν ἐπιστολαῖς τισιν) οὔθ’ ὅδε ὁ ἐπώνυμος ἐγένετο ἕως τοῦ ιθʹ αἰῶνος.

Πηγή edit

  • Brockhaus' Kleines Konversations-Lexikon, fünfte Auflage, Band 2. Leipzig 1911, S. 220 online

Ἐξωτερικοὶ σύνδεσμοι edit

 
Οὐικικοινά
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ του Οὐολφογάγγου Θεοφίλου Μοσάρτου
 
Ἥδε ἡ ἐγγραφὴ περί τινος ἀνθρώπου βιογραφίας δεῖ παρεκτενεῖσθαι . Βοηθεῖτε μετὰ τῆς ὑμετέρας εἰσφορᾶς τῇ ἐργασίᾳ ταύτῃ.