Mihailo Petrović Njegoš cnr. ćiril. Михаило Петровић Његош (14. septembra, 1908 u Podgorici, Knjaževina Crna Gora - 24. marta, 1986 Pariz, Francuska) je bio treće ali najstarije preživjelo dijete Crnogorskog princa Mirka Petrovića Njegoša i princeze Natalije Konstantinović koji su svojevremeno pretendovali na tron Srbije.
Crnogorski prestonasljednik Mihailo kraljevske kuće Petrović Njegoš od je dobio Krunu Crne Gore od svoga strica posljednjeg Crnogorskog kralja u egzilu kralja Danila po želji njegovog đeda Crnogorskog kralja Nikole I i sa samo 13. godina postao prijestonasljednik Crne Gore te bio pod regenstvom generala Ante Gvozdenovića a koje je završeno 14. septembra 1929. godine. Najpoznatiji je Evropski princ koji je odbio fašističku krunu Crne Gore radi čeka je bio 2 godine u nacističkom logoru. Pokušavao je uspostaviti krunu Crne Gore u vrijeme Titovog komunizma ali bezuspješno te se povlači u Francusku.
Odbijanje nacističke krune Crne Gore
editKada je 1941. pala Francuska princ Mihailo i njegova supruga Geneviève Prigent su bili uhićeni od strane nacista i sprovedeni u Njemačku đe su bili zarobljeni u dvoru na obali jezera Konstance. Tu ga posjećuje grof Galeaco Ćano (Galeazzo Ciano) i Joakim fov Ribentrop (Joachim von Ribbentrop) te mu nude krunu nove Nezavisne Kraljevine Crne Gore ali pod Njemačkom i Italijom. On je takvu krunu odbio i ostao zarobljenik dok se nije njegova tetka Carica Italije Jelena Savojska, princeza Crne Gore, zauzela za njega i osigurala mu puštanje 1943. Po povratku u Francusku bivaju uhićeni i sprovedeni u nacistički logor dvorac Jezeri (Jezeří) u okupiranoj Čehoslovačkoj đe se 1944. godine rodio prijestonasljednik princ Nikola II.
Komunistička pogodba
editPo završetku rata Mihailo i njegova familija su se vrnuli u Pariz, Francusku. Ubrzo dobija poziv Maršala Tita da pośeti Jugoslaviju koja je po završetku I. svj. rata i pobjedom partizana i Jugoslavenske narodne armije (JNA) postala Socjalistička Federativna Republika đe se Crnoj Gori povrtio status države unutar Jugoslavenske federacije. Familija Petrović Njegoš je ubrzo uzela stan u Beogradu a princ Mihailo dobija posao u Monistarstvu vanjskih poslova Jugoslavije kao šef protokola. Kako je bio u mogućnosti da putuje u Crnu Goru prvi put nako 1916. godine (kada je familija prognana od strane Austrougarske a povratak joj zabranjen od strane Srbije pod vlašću Karađorđevića) viđeo je da u narodu uspomene na kraljevsku familiju Petrović Njegoš još i dalje traju. Po neuspjelom povratku trona Crne Gore razočaran Titom se vraća u Francusku 1948. godine đe postaje opobernjak komunistima Jugoslavije.
Umro je princ Mihailo 24. marta, 1986 Parizu (Francuska) u 77. godini života i sahranjen je na groblju Srpske pravoslavne crkve u Parizu. Nasljeduje ga jedini sin, prijestonasljednik Krune Crne Gore princ Nikola II Petrović Njegoš.