Wp/cnr/Dušan Đurović

Dušan Đurović (Grlić kod Danilovgrada, 27. 3. 1901. – Danilovgrad, 11. 08. 1993) crnogorski je književnik.

Biografija

Đurović je diplomirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu, 1926. godine i radio je kao profesor Učiteljske škole u Danilovgradu i Prve gimnazije u Sarajevu, đe je i proveo najkreativniji dio života. Bio je učesnik Trinaestojulskog ustanka. Odmah po kapitulaciji stare Jugoslavije, Đurović biva uhvaćen i zatočen, prvo u italijanskim zatvorima u Crnoj Gori, a potom godinu dana u logoru Klosu u južnoj Albaniji. Nakon rata, pisac se vraća u Sarajevo, đe nastavlja književni rad, da bi do penzionisanja radio u Narodnoj biblioteci Bosne i Hercegovine. Bio je dopisni član ANUBiH. U nekoliko navrata bio je predśednik Udruženja književnika BiH, a prije rata bio je član PEN-kluba u Beogradu.

Djelo

Zbirke pripovjedaka

• Među brđanima (1936),
• Ljudi sa kamena (1940),
• Iveri života (1952),
• Ždrijelo (1954),
• U senci brda (1955),
• Priče o ženi (1959),
• Ognjevi (1965),
• Snovi i java (1969),
• Večernje priče (1989).

Romani

• Dukljanska zemlja (1939),
• Pre oluje (1946),
• Pod vedrim nebom (1950),
• Zvezde nad planinom (1956),
• Pitoma loza (1959),
• Miris oskoruša (1972),
• Zov livada (1989),
• Tuga binjektaša (2001).

Drame

• Njegoš (1952).

Literatura

• Nikola Racković: Leksikon crnogorske kulture, DOB, Podgorica, 2009.