Društvene nauke su po svojoj prirodi teorijske nauke. Prilikom rješavanja bilo kojeg složenijeg metodološkog zadatka moraju se, po pravilu, uzeti u obzir sve osnovne karakteristike teorijske nauke.
Načelom naučne objektivnosti najtješnje je povezan postupak provjeravanja naučnog saznanja.
Načelo preciznosti se najneposrednije ispoljava u načinu definisanja pojmova i postupcima mjerenja i kvalifikacije izvornih podataka.
Načelo opštosti i sistematičnosti naučnog saznanja najpotpunije se ostvaruje u obliku naučnih zakona i naučnih teorija. Isto tako se teži da svako naučno objašnjenje ima što sistematičniji karakter da bude što manje ad hoc pretpostavki.
Metodološka zamisao polazi od pretpostavke da su logičko-epistemološka načela svih teorijskih nauka jedinstvena, a da korijeni razlika, koje se nesumnjivo vrlo lako uočavaju među pojedinim teorijskim naukama, nijesu u logici, nego da su one posljedica različitog predmeta kojim se bave pojedine nauke, i kao vrlo različitog stepena opšte razvijenosti pojedinih nauka.