Dragiša Ivanović (Śenica kod Podgorice, 22. 10. 1914. – Beograd, 27. 9. 2001) crnogorski je fizičar.
Biografija edit
Diplomirao je na Tehničkom fakultetu u Beogradu 1939. godine. Učestvovao je u predratnom studentskom pokretu. Učesnik je NOB-a. U toku rata obavljao je niz važnih vojnih i političkih funkcija. Za zasluge u ratu odlikovan je ordenom narodnog heroja. Doktorirao je s temom „Teorija kretanja neutrona kroz smesu elemenata“ 1955. godine. Bio je redovni profesor Elektrotehničkoga fakulteta Univerziteta u Beogradu. U periodu od 1961. do 1969. godine bio je dekan Elektrotehničkoga fakulteta, a od 1967. do 1971. godine i rektor Univerziteta u Beogradu.[1]
Autor je je velikoga broja naučnih radova iz oblasti teorijske fizikafizike, teorijske elektronike i filozofskih problema fizike, koji su objavljeni u jugoslovenskim i stranim časopisima.
Dobitnik je Oktobarske nagrade Beograda (1962), nagrade AVNOJ-a (1975) i drugih priznanja.
Bio je član Dukljanske akademije nauka i umjetnosti i Crnogorske akademije nauka i umjetnosti.
Djela edit
- Teorija kretanja neutrona kroz smesu elemenata
- O teoriji relativnosti
- Kvantna mehanika
- Mehanizam i energetizam
- O prostoru i vremenu
- O nekim idejnim problemima fizike
- Geneza i priroda kvanta
- O Borovom principu komplementarnosti...
Izvor edit
- Nikola Rcković, Leksikon crnogorske kulture, DOB, Podgorica, 2009.