Antonije Abramović (Kotor, 1919. - Podgorica, 18. novembar 1996.) je prvi poglavar obnovljene (1993.) Crnogorske pravoslavne crkve.
Životopis
editPo nacionalnosti Crnogorac, zamonašio se i sveštenički čin primio u Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Tokom Drugoga svjetskoga rata nastojatelj srpskoga Manastira Visoki Dečani na Kosovu kojeg je spasio da ne bude razoren. Potom iguman Manastira Savina kod Herceg-Novoga. Iz Srpske pravoslavne crkve dobija kanonski otpust, te postaje klirik Grčke pravoslavne ckrve. Sveštenomonah je u Atini. Primljen za sveštenika Ruske pravoslavne crkve u Kanadi, đe je služio kao mitronosni arhimandrit.
Poglavar obnovljene autokefalne Crkve
editNa Lučindan 1993. Antonije se odazvao pozivu pravoslavnih Crnogoraca, koji se nijesu ośećali vjernicima eparhije Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori (Mitropolije crnogorsko-primorske), te se na crkveno-narodnom saboru stavio na čelo pokreta za obnovljanje do 1922. kanonski priznate i jedino postojeće pravoslavne crkve u Crnoj Gori pod nazivom - autokefalne Crnogorske pravoslavne crkve. To izaziva bijes u srpskim crkvenim krugovima koji su se žestokom medijskom paljbom pokušavali kompromitovati Antonija optuživši ga za raskol.
Antonije se upokojio 1996. godine. Sahranjen na Cetinju.