Wt/zea/zwellen

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie zwelle.

Omschrievienge

zwellen

• zwelle

1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[zβ̞æln], [ˈzʋælən]

Vervoegienge

Ziet bie zwelle.

Vertaeliengen

Ziet bie zwelle.

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands swellen, ziet bie zwelle.

Omschrievienge

zwellen

• zwelle

Uutspraek

• [ˈzʋɛlə(n)] (Nederlands in Nederland)
• [ˈzβ̞ɛlə(n)] (Belgs-Nederlands)
• [ˈzwɛlɘ(n)] (Surinaoms-Nederlands)

Verbugienge

infinitief	zwellen
tegewoordigen tied	ik zwel	wij zwellen
	jij zwelt	jullie zwellen
	h/zij zwelt	zij zwellen
flejen tied	ik, jij, h/zij zwol	wij, jullie, zij zwollen
gebieënde wieze	zwel
onvoltoôid deêlwoôrd	zwellend(e)
voltoôid deêlwoôrd	is gezwollen
Ouwejaerse vurmen: jullie zwelt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij zwelle (anvoegende wieze) ꞏ zwelt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij zwelt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij zwolt (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

Ziet ok bie zwelle.

• swel Afrikaons