Wt/zea/zitten

< Wt | zea
Wt > zea > zitten

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Ziet bie zitte.

Omschrievienge

edit

zitten

  1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
  2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

edit

[ˈzɪtn], [ˈzɪtən]

Vervoegienge

edit

Ziet bie zitte.

Vertaeliengen

edit

Ziet bie zitte.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1190

Etymologie

edit

Van Middelnederlands sitten, ziet bie zitte.

Omschrievienge

edit

zitten

  1. zitte (aolle beteikenissen)
  2. meêrvoud van zit (nie vreêd gebrukelijk)

Uutspraek

edit

[zɪt]

Vervoegienge

edit
infinitiefzitten
tegewoordigen tiedik zitwij zitten
jij zitjullie zitten
h/zij zitzij zitten
flejen tiedik, jij, h/zij zatwij, jullie, zij zaten
gebieënde wiezezit
onvoltoôid deêlwoôrdzittend(e)
voltoôid deêlwoôrdheeft en is gezeten
Ouwejaerse vurmen:
jullie zit (alternatieve vurm) ꞏ h/zij zitte (anvoegende wieze) ꞏ zit (gebieënde wieze meêrvoud)
Vurmen mee gij: gij zit (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij zaat (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

edit

Ziet ok bie zitte (Zeêuws).

Bronnen

edit
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'zitten'