Wt/zea/zitten

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie zitte.

Omschrievienge

zitten

• zitte

1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[ˈzɪtn], [ˈzɪtən]

Vervoegienge

Ziet bie zitte.

Vertaeliengen

Ziet bie zitte.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1190

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands sitten, ziet bie zitte.

Omschrievienge

zitten

1. zitte (aolle beteikenissen)
2. meêrvoud van zit (nie vreêd gebrukelijk)

Uutspraek

[zɪt]

Vervoegienge

infinitief	zitten
tegewoordigen tied	ik zit	wij zitten
	jij zit	jullie zitten
	h/zij zit	zij zitten
flejen tied	ik, jij, h/zij zat	wij, jullie, zij zaten
gebieënde wieze	zit
onvoltoôid deêlwoôrd	zittend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft en is gezeten
Ouwejaerse vurmen: jullie zit (alternatieve vurm) ꞏ h/zij zitte (anvoegende wieze) ꞏ zit (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij zit (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij zaat (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

Ziet ok bie zitte (Zeêuws).

• sit Afrikaons
• sitten Javindo

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'zitten'