Wt/zea/weten

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie wete.

Omschrievienge

wete

1. wete:
   • in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewônen infinitief
   • rest: 't gerundium (te-vurm)
2. meêrvoud van wete ('anmaenienge')

Uutspraek

[ˈʋeːtən], [ˈʋeːtn], [ˈβ̝eːtn]

Vervoegienge

Ziet bie wete.

Vertaeliengen

Ziet bie wete.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1133-4

• K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 244

Oôst-Vlaems

Etymologie

Ziet bie wete.

Omschrievienge

weten

• wete

Uutspraek

[β̞eːtn]

Uutdruksels

• Die zainen naom is van weet nie, 'ie doet of 'n van niks weet Land-van-'Ulsters

Aore vurmen

• wete Gents
• wetten, witten westelijk Oôst-Vlaenderen

Bronnen

• K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 244

Nederlands

Etymologie

Ziet bie wete.

Omschrievienge

weten

• wete

Uutspraek

• [ˈʋeɪtə(n)] (Nederlands in Nederland)
• [ˈβ̞eːtə(n)] (Belgs-Nederlands)
• [ˈweːtɘ(n)] (Surinaoms-Nederlands)

Vervoegienge

infinitief	weten
tegewoordigen tied	ik weet	wij weten
	jij weet	jullie weten
	h/zij weet	zij weten
flejen tied	ik, jij, h/zij wist	wij, jullie, zij wisten
gebieënde wieze	weet
onvoltoôid deêlwoôrd	wetend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft geweten
Ouwejaerse vurmen: jullie weet (alternatieve vurm) ꞏ h/zij wete (anvoegende wieze) ꞏ weet (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij weet (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij wist (flejen tied)

Afstammeliengen

Ziet ok bie wete#Ontlêniengen in aore taelen.

• weet Afrikaons
  • wietie Zuid-Afrikaons-Iengels

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'weten'