Wt/zea/weten

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie wete.

Omschrievienge

wete

1. wete:
   • in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewônen infinitief
   • rest: 't gerundium (te-vurm)
2. meêrvoud van wete ('anmaenienge')

Uutspraek

[ˈʋeːtən], [ˈʋeːtn], [ˈβ̝eːtn]

Vervoegienge

Ziet bie wete.

Vertaeliengen

Ziet bie wete.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1133-4

• K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 244

Oôst-Vlaems

Etymologie

Ziet bie wete.

Omschrievienge

weten

• wete

Uutspraek

[β̞eːtn]

Uutdruksels

• Die zainen naom is van weet nie, 'ie doet of 'n van niks weet Land-van-'Ulsters

Aore vurmen

• wete Gents
• wetten, witten westelijk Oôst-Vlaenderen

Bronnen

• K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 244