Wt/zea/vrezen

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands vresen, ziet bie vrêze.

Omschrievienge

vrezen

1. werkwoôrd vrêze
2. zelfstandig naemwoôrd meêrvoud van vrees (ongebrukelijk)

Uutspraek

• [ˈvreɪzə(n)] (Nederlands in Nederland)
• [ˈvreːzə(n)] (Belgs-Nederlands)
• [ˈvreːzɘ(n)] (Surinaoms-Nederlands)

Vervoegienge

infinitief	vrezen
tegewoordigen tied	ik vrees	wij vrezen
	jij vreest	jullie vrezen
	h/zij vreest	zij vrezen
flejen tied	ik, jij, h/zij vreesde	wij, jullie, zij vreesden
gebieënde wieze	vrees
onvoltoôid deêlwoôrd	vrezend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft gevreesd
Ouwejaerse vurmen: jullie vreest (alternatieve vurm) ꞏ h/zij vreze (anvoegende wieze) ꞏ vreest (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij vreest (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij vreesdet (flejen tied)