Wt/zea/vent

< Wt | zea
Wt > zea > vent

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Van Middelnederlands vent(e) 'man, 'eld', veddere etymologie onbekend. Gesuggereêrd is 'n verkortienge van vennoot, of van 't Oud'oôgduutse fendo 'voetsoldaot', mae mee aollebei bin d'r zwaere problemen.

De vurm vent is in vee gebieden beïnvloed deu 't 'Oôg-'Ollands; de verwante vurmen veint en vint moete vroeger meêr verspreid gewist weze.

Omschrievienge

edit

vent overaol, op Goereê nae

  1. man (manskaerel)
    • In 't biezonder 'n volwasse manskaerel
      • Mee 21 bin je 'n vent en krieg je 't volle loon
  2. man (echteman)
  3. lillijke vent, kwaeie man of spoôkachtige verschienienge, veraol gebruuk om kinders ergest bie weg t'ouwen

Opmerkienge: 't Woôrd vent ei in 't Zeêuws gin slechten bieklank, zòas tat in 't burgerlijk 'Ollands wè zò is.

Uutspraek

edit

[vænt], [va(ː)nt]

Verbugienge

edit

venters, venten (op Flakkee), venden (Krunege) (venders Land-van-'Ulsters) meêrvoud; ventje verkleinwoôrd

Saemenstelliengen

edit

Uutdruksels

edit
  • Vintjes van papier en strope, venters van niks
  • Ventje op de stinge, pop op de stinge, bie 't gaoischieten
  • Spoken en lillijke venters

Dialectvarianten

edit

Ontlêniengen in aore taelen

edit
  • fènt Sranantongo (kan ok uut 't Nederlands komme)

Vertaeliengen

edit

Ziet bie man en lillijke vent

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1038-9
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'vent'