Wt/zea/two

Iengels

Etymologie

Over Middeliengels two, twa en Oudiengels twā (eigenlijk ienkeld d'n onziejige vurm van twēġen) van Oergermaons *twai. Ziet vedders bie tweê.

Omschrievienge

two

1. tweê, tweêë
2. zelfstandig naemwoôrd 't ciefer 2

Uutspraek

• [tuː] Brits-Iengels
• [tu] Amerikaons-Iengels
• [tɪ̈ɯ] Austraolisch-Iengels

Verbugienge

• twain vee verouwerde bievurm, veraol gebruukt as 't telwoôrd 'n vrum van zelfstandig'eid in z'n draegt

rangtelwoôrd

• second

biewoôrdelijk telwoôrd

• twice

Ontlêniengen in aore taelen

• tu Atong (Sino-Tibetaons)
• tu Bislama
• tu Nigeriaons Pidgin
• tu Sranantongo