Wt/zea/twee

Nederlands

Etymologie

Ziet bie tweê.

Omschrievienge

twee

1. tweêë, tweê
2. zelfstandig naemwoôrd 't ciefer 2

Uutspraek

• [tʋeɪ] Nederlands in Nederland
• [tβ̞eː] Belgs-Nederlands
• [tweː] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge

tweeën datief meêrvoud; ok gewoon meêrvoud bie 't zelfstandig naemwoôrd

rangtelwoôrd

• tweede

Afstammeliengen en ontlêniengen

• twee Afrikaons
• tuwi Boeginees
• tuwi Makassarees
• twee Sranantongo (kan ok uut 't Zeêuws komme)
• tuwei me Tiriyó

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'twee'