Wt/zea/twì

Zeêuws

Etymologie

Deu verkortienge uut tweê.

Omschrievienge

twì

• Aore vurm vò tweê Zeêuwse Eilanden, Zeêuws-Vlaonderen
  • Dat ei je noe a twì keêr gezeid, as 't 'r gin drieë bin.

Uutspraek

[tʋɪ], [tβ̞ɪ]

Verbugienge

tweêë

Rangtelwoord

tweêde

Varianten

• tweê aolgemeên
• tweej Acht'uzen

Aore spelliengen

• twi

Vertaeliengen

Ziet bie tweê

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1007