Wt/zea/steken

< Wt | zea
Wt > zea > steken

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Ziet bie steke.

Omschrievienge

edit

steken

  1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
  2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

edit

[ˈsteːkŋ], [ˈsteːkən], [ˈsteɪkən]

Vervoegienge

edit

Ziet bie steke.

Vertaeliengen

edit

Ziet bie steke.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 931-2

Etymologie

edit

Van Middelnederlands steken; ziet bie steke.

Omschrievienge

edit

steken

  1. steke (in de zin van 'wegsteke' veraol Belgs-Nederlands)
  2. meêrvoud van steek

Uutspraek

edit
  • [ˈsteɪkə(n)] (Nederlands in Nederland)
  • [ˈsteːkə(n)] (Belgs-Nederlands)
  • [ˈsteːkɘ(n)] (Surinaoms-Nederlands)

Vervoegienge

edit
infinitiefsteken
tegewoordigen tiedik steekwij steken
jij steektjullie steken
h/zij steektzij steken
flejen tiedik, jij, h/zij stakwij, jullie, zij staken
gebieënde wiezesteek
onvoltoôid deêlwoôrdstekend(e)
voltoôid deêlwoôrdheeft gestoken
Ouwejaerse vurmen:
jullie steekt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij steke (anvoegende wieze) ꞏ steekt (gebieënde wieze meêrvoud)
Vurmen mee gij: gij steekt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij staakt (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

edit

Ziet ok bie steken (Middelnederlands) en steke (Zeêuws).