Wt/zea/pinnen

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie pinne.

Omschrievienge

pinnen
zelfstandig naemwoôrd meêrvoud

1. meêrvoud van pinne
2. (ruug, altoos meêrvoud) 'anden
   • Bluuft 'r toch mee je pinnen vanaf!
     

werkwoôrd

3. pinne:
   1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
   2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[pɪn̹ː], [ˈpɪnən]

Verbugienge

pinnetjes verkleinwoôrd

Vervoegienge

Ziet bie pinne.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 718-9

Oôst-Vlaems

Etymologie

As in 't Zeêuws?

Omschrievienge

pinnen werkwoôrd Land-van-'Ulsters

• trunte, trotte

Uutspraek

[pɪn̹ː]

Verbugienge

As in 't Zeêuws-Vlaems.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 719