Wt/zea/ofbrienge

Zeêuws

Van of- en brienge.

ofbrienge

Opmerkienge: ziet over 't gebruuk d'opmerkienge bie afbrienge.

[ˈɔfˌbriŋə]

infinitief	ofbrienge(n)
gerundium	of te briengen
tegewoordigen tied	ik brieng of	oôns brienge(n) of
	jie brieng(t) of (brienge(n) of)	julder brienge(n) of
	'ie brieng(t) of	'ulder brienge(n) of
flejen tied	ik, jie, 'ie brocht of	oôns, julder, 'ulder brochte(n) of
gebieënde wieze	brieng(t) of
onvoltoôid deêlwoôrd	ofbriengende
voltoôid deêlwoôrd	ei of(g)ebrocht
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Ziet bie afbrienge.