Wt/zea/afbrienge

< Wt‎ | zea
Wt > zea > afbrienge

Zeêuws edit

Etymologie edit

Van af- en brienge.

Omschrievienge edit

afbrienge

  • uut 'n situatie wegkomme (in 't uutdruksel ʼt 'r goed van afbrienge)

Opmerkienge: in tegenstellienge tot vergliekbaere werkwoôrden oort dit werkwoôrd altoos mee van gebruukt.

Uutspraek edit

[ˈɑfˌbriŋə]

Vervoegienge edit

infinitief afbrienge(n)
gerundium af te briengen
tegewoordigen tied ik brieng af oôns brienge(n) af
jie brieng(t) af (brienge(n) af) julder brienge(n) af
'ie brieng(t) af 'ulder brienge(n) af
flejen tied ik, jie, 'ie brocht af oôns, julder, 'ulder brochte(n) af
gebieënde wieze brieng(t) af
onvoltoôid deêlwoôrd afbriengende
voltoôid deêlwoôrd ei af(g)ebrocht
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Varianten edit

Vertaeliengen edit