Wt/zea/liggen

< Wt | zea
Wt > zea > liggen

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Ziet bie ligge.

Omschrievienge

edit

ligge

  • ligge, legge
    1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
    2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Opmerkienge: ligge, en naevenant de vurm liggen, kom vanaf Walcheren nie zò vreêd dikkels meê vò. Ziet daevò d'ingangen ligge en legge.

Uutspraek

edit

[ˈlɪɦŋ̹], [ˈlɪɦən], [ˈlɪɣən]

Vervoegienge

edit

Ziet bie ligge.

Dialectvarianten

edit

Vee, ziet bie ligge.

Aore spelliengen

edit

Vertaeliengen

edit

Ziet bie ligge.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 544

Etymologie

edit

Van Middelnederlands ligghen, ziet bie leie.

Omschrievienge

edit

liggen

  1. leie (geleid weze), legge, ligge
  2. leie enz. (z'n eigen bevinde in, van 't plekke gezeid)

Uutspraek

edit

[ˈlɪɣə(n)], in Nederland ok [ˈlɪxə(n) ~ ˈlɪχə(n)]

Vervoegienge

edit
infinitiefliggen
tegewoordigen tiedik ligwij liggen
jij ligtjullie liggen
h/zij ligtzij liggen
flejen tiedik, jij, h/zij lagwij, jullie, zij lagen
gebieënde wiezelig
onvoltoôid deêlwoôrdliggend(e)
voltoôid deêlwoôrdheeft en is gelegen
Ouwejaerse vurmen:
jullie ligt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij ligge (anvoegende wieze) ꞏ ligt (gebieënde wieze meêrvoud)
Vurmen mee gij: gij ligt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij laagt (flejen tied)