Wt/zea/lerve

Zeêuws

Etymologie

Bie Kiliaon (zestienden eêuw) bekend as larve, larwe; beteikende nessens 'toenge' ok 'zwêpe'. In 't Alemannisch bekend as Lärpe 'slap 'angende lippe'. Vedders nie dujelijk; ze dienke an 'n onomatopee. 'n Verband mee 't Zweedse larv 'vodde' is nie zeker.

Omschrievienge

lerve g'ore in 't Schouwen-Duvelands, Tools in Fluplands, Walchers v

1. toenge (veraol negatief, in uutdruksels)
2. as metoniem 'n grôte mond
   • ʼOuw noe toch je lerve!

Uutspraek

[ˈlɛˑrvə], [ˈlɛrəvə]

Verbugienge

lerfje verkleinwoôrd (zelden)

Saemenstelliengen

• laeremond
• laerepraet

Uutdruksels

• Z'n lerve angt te lank, 'ie praot te vee
• ʼn Grôte lerve è, onstrant weze

Varianten

• laere Walchers, Zuud-Bevelands, Land-van-Kezands
• lerbe
• lerpe Goerees (mae nie in glad dezelfde beteikenisse)

Aore spelliengen

• lèrve Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Vertaeliengen

toenge, in negatieve zin

• 'Ollands: lerref g (Katwieks)
• Limburgs: blaad o

• Ripuaorisch: Seiverlappe v (Keuls)

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 536

• Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 204