Wt/zea/lachen

< Wt | zea
Wt > zea > lachen

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Ziet bie lache

Omschrievienge

edit

lachen

  • lache
    1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewônen infinitief
    2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

edit

[lɑxŋ], [ˈlɑxən]

Vervoegienge

edit

Ziet bie lache.

Vertaeliengen

edit

Ziet bie lache.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 518


Etymologie

edit

Ziet bie lache.

Omschrievienge

edit

lachen

  1. lache
  2. zelden lach, 't lachen, veraol in 't uutdruksel
    • zijn lachen niet kunnen inhouden

Uutspraek

edit
  • [ˈlɑxə(n) ~ ˈlɑχə(n)] (Nederlands in Nederland)
  • [ˈlɑxə(n)] (Belgs-Nederlands)
  • [ˈlaxə(n)] (Surinaoms-Nederlands)

Vervoegienge

edit
infinitief lachen
tegewoordigen tied ik lach wij lachen
jij lacht jullie lachen
h/zij lacht zij lachen
flejen tied ik, jij, h/zij lachte wij, jullie, zij lachten
gebieënde wieze lach
onvoltoôid deêlwoôrd lachend(e)
voltoôid deêlwoôrd heeft gelachen
Ouwejaerse vurmen:
jullie lacht (alternatieve vurm) ꞏ h/zij lache (anvoegende wieze) ꞏ lacht (gebieënde wieze meêrvoud)
Vurmen mee gij: gij lacht (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij lachtet (loecht) (flejen tied)

Opmerkienge: de flejen tied loech, loechen kwam in 't Vroegnieuwnederlands vò.

Ontlêniengen en afstammeliengen

edit

Ziet ok bie lache.

Bronnen

edit
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'lachen'