Wt/zea/krauwen

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie krauwe.

Omschrievienge

krauwen

1. krauwe werkwoôrd
   1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
   2. rest: 't gerundium (te-vurm)
2. zelfstandig naemwoôrd: meêrvoud van krauwe

Uutspraek

[ˈkrau̯ən], [kraun]

Vervoegienge

Ziet bie krauwe.

Vertaeliengen

Ziet bie krauwe.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 494