Wt/zea/kraeuwe

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie krauwe.

Omschrievienge

kraeuwe

• krauwe

Opmerkienge: opgegeve vò Schouwen-Duveland (as ouwejaers), mae buten twuvel ok op aore eilanden gebruukt.

Uutspraek

[ˈkrɛ(ː)u̯ə]

Vervoegienge

infinitief	kraeuwe(n)
gerundium	te kraeuwen(e)
tegewoordigen tied	ik kraeuw(e)	oôns kraeuwe(n)
	jie kraeuw(t) (kraeuwe)	julder kraeuwe(n)
	'ie kraeuw(t)	'ulder kraeuwe(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie kraeuwde, kraeuwende	oôns, julder, 'ulder kraeuwde, kraeuwende
gebieënde wieze	kraeuw(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	kraeuwende
voltoôid deêlwoôrd	ei (g)ekraeuwd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Vertaeliengen

Ziet bie krauwe.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 494