Wt/zea/klok

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie klokke. D'n uutgang -e is t'r an 't ende van de middeleêuwen in geslope (mee aore woôrden: de vurm klok is ouwer), mae 't land vò d'r 'and dan de dialecten daerin ze noe klok zeie die -e tussendeu wè g'aod è.

Omschrievienge

klok m/v

• klokke, in 't biezonder deze beteikenissen:
  1. bel
  2. uurwerk
  3. kloeke, klok'oen

Uutspraek

[klɔk ~ klʌk]

Verbugienge

klokken meêrvoud, klokje verkleinwoôrd

Ontlêniengen in aore taelen

Ziet bie klokke.

Vertaeliengen

Ziet bie klokke.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 451

Berbice-Nederlands

Etymologie

Van burgerlijk Zeêuws klok(ke), of van Iengels clock.

Omschrievienge

klok

• klokke (uurwerk)

Opmerkienge: dit woôrd is allêne deu Robertson (1989) opgeteikend; bie Kouwenberg komt 't nie vò. 't Gaet in tege de klankregels van de taele; as 't 'n oud woôrd is, moet de 'juuste' uutspraek meschien *kloko gewist weze.

Uutspraek

[klok] (ziet bove)

Bronnen

• Ian E. Robertson (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)