Wt/zea/hunt

Iengels

Etymologie

Over Middeliengels hunten en Oudiengels huntian van Oergermaons *huntōną; verwant mee hint. Meschien van d'n Indo-Europese wortel *ḱent- 'griepe'.

Omschrievienge

hunt

werkwoôrd jaege
zelfstandig naemwoôrd jacht (telbaer en ontelbaer)

Uutspraek

[hʌnt]

Verbugienge

hunts meêrvoud

Vervoegienge

hunts darde persoôn ienkelvoud, hunted flejen tied, hunted voltoôid deêlwoôrd, hunting onvoltoôid deêlwoôrd

Ontlêniengen in aore taelen

han, hanem Bislama
onti Sranantongo