Wt/zea/gul

Zeêuws

Etymologie

Nie uutgeklaerd. 't Woôrd duuk pas in de zeventienden eêuw op, en dan in de beteikenis 'riekelijk strômend'. 'n Oergermaonse reconstructie *guzluz is vògesteld - 't woôrd zou dan verwant weze mee gutse - mae dat kan van gin kanten bevestigd ôre. De biezondere beteikenissen die-at 't woôrd in 't Zeêuws eit kwaeme vroeger in 't Nederlands ok vò.

Omschrievienge

gul bievoegelijk naemwoôrd

1. goedgeefs, nie op 'n cent meêr of minder kiekende
2. (van gewas) goed groeiende
3. (van kinders en joengeren) goed groeiende of goed gegroeid

Opmerkienge: beteikenis 1 staet in 't WZD nie onder 't lemma genoemd, mae oôr riekelijk gedekt deu citaoten in de rest van 't boek.

Uutspraek

[ɣ̞ɘl ~ ɦɘl]

Verbugienge

gulle, gullen m

Trappen van vergliekienge

guller, gulder; gulst

Afleiiengen

• gulte

Uutdruksels

• Dien eit 't nie gul, die ei nie vee geld/bezit

Synoniem

• guljaorig (bet. 1)

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 208

• K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 115

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

Zweeds

Etymologie

Over Oudnoôrds gulr van Oergermaons *gulaz. Ziet vadder bie geel.

Omschrievienge

gul

• geel

Uutspraek

[gʉːl]

Verbugienge

gula g, meêrvoud; gult o

Trappen van vergliekienge

gulare, gulast