Wt/zea/echte

< Wt‎ | zea
Wt > zea > echte

Zeêuws edit

Etymologie edit

Van Middelnederlands echte 'trouwe'; 't zelfde woôrd as 't bievoegelijk naemwoord echt, in de zin van 'wettig'.

Omschrievienge edit

echte m/v

  1. man, vrouwe (as partie in 't 'uwelijk) Zuud-Bevelands
  2. verboge vurm van echt: vrouwelijk en meêrvoud, mannelijk vò de meêste letters, onzieïg bie zwakke verbugienge

Opmerkienge: dit woôrd staet in 't Idioticon van Steketee. Bie veldwerk wier 't mae eên keêr g'ore, in Nieuwdurp, in de vurm eche.

Uutspraek edit

[ˈæxtə]

Verbugiengen edit

echten meêrvoud (annemelijk)

Aore vurmen edit

  • eche Nieuwdurp (ziet bove)

Ontlêniengen in aore taelen edit

  • echte Surinaoms-Nederlands (nie zeker)

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 211
  • J. van Donselaar, Woordenboek van het Surinaams-Nederlands, Muiderberg, 1989, en J. van Donselaar, N. van der Sijs (red.), Woordenboek van het Nederlands in Suriname van 1667 tot 1876, Amsterdam, 2013; 'ier saemen in 'n pdf


Etymologie edit

Dienkelijk uut 't Zeêuwse echte, wat vroeger buten twuvel vadder verspreid was. Ziet vadder bie echt.

Omschrievienge edit

echte

  1. zelfstandig naemwoôrd Surinaoms-Nederlands man/vrouwe, 'uwelijksgenoôt, echte m/v
  2. bievoegelijk naemwoôrd verboge vurm van echt

Uutspraek edit

  • [ˈɛxtə ] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge edit

echten, echtes meêrvoud

Synoniemen edit

Bronnen edit

  • J. van Donselaar, Woordenboek van het Surinaams-Nederlands, Muiderberg, 1989, en J. van Donselaar, N. van der Sijs (red.), Woordenboek van het Nederlands in Suriname van 1667 tot 1876, Amsterdam, 2013; 'ier saemen in 'n pdf