Wt/zea/doden

Nederlands

Etymologie

Over Middelnederlands doden en Oudnederlands *dōdon van Oergermaons *daudjaną. Afgeleid van *daudaz; ziet vadder bie doôd.

Omschrievienge

doden

1. werkwoôrd doôddoeë
2. zelfstandig naemwoôrd meervoud van dode
3. zelfstandig naemwoôrd meervoud van dood

Uutspraek

• [ˈdoʊdə(n)] (Nederlands in Nederland)
• [ˈdoːdə(n)] (Belgs-Nederlands)
• [ˈdoːdɘ(n)] (Surinaoms-Nederlands)

Vervoegienge

infinitief	doden
tegewoordigen tied	ik dood	wij doden
	jij doodt	jullie doden
	h/zij doodt	zij doden
flejen tied	ik, jij, h/zij doodde	wij, jullie, zij doodden
gebieënde wieze	dood
onvoltoôid deêlwoôrd	dodend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft gedood
Ouwejaerse vurmen: jullie doodt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij dode (anvoegende wieze) ꞏ doodt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij doodt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij dooddet (flejen tied)

Synoniemen

• doodmaken (kinderlijk)

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank