Wt/zea/bluven

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie bluve.

Omschrievienge

bluven

• bluve:
  1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
  2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[blyvm], [ˈblyvən]

Vervoegienge

Ziet bie bluve.

Vertaeliengen

Ziet bie bluve.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 112