Wt/zea/bluven

< Wt‎ | zea
Wt > zea > bluven

Zeêuws edit

Etymologie edit

Ziet bie bluve.

Omschrievienge edit

bluven

  • bluve:
    1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
    2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek edit

[blyvm], [ˈblyvən]

Vervoegienge edit

Ziet bie bluve.

Vertaeliengen edit

Ziet bie bluve.

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 112