Wt/zea/armoedzaaier

Nederlands

Etymologie

Duuk tegen 't ende van de negentienden eêuw op, as eêste in Indië. Liek toch te kommen van 't Westerlauwers Vriese earmoedsaeyer (spellienge van rond 1900), wat-a oersproenkelijk 'onruststeuker' beteikende; de zin van armoede/earmoede in de zin van 'onrust' is typisch wat van 't noôrden. 't Woôrd kan z'n eige deu de socialistische bewegienge over 't land verspreid 'ebbe; buten Vriesland wier 't a gauw begrepe in de bekendere zin van aermoeë as 'gebrek'.

Omschrievienge

armoedzaaier m

1. verouwerd onruststeuker
2. aermetier, aermoelieër
   • verouwerd, soms in 't bijzonder 'n veraermden 'eêr

Uutspraek

[ˈɑrmutˌsaːi̯ər], [ˈɑɻmutˌsaːi̯əɻ], [ˈɑʀmutˌsaːi̯əʀ]

Verbugienge

armoedzaaiers meêrvoud, armoedzaaiertje verkleinwoôrd

Ontlêniengen in aore taelen

• earmoedsaeijer Westerlauwers Vries (trug-ontlênienge, ziet boven)

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. https://etymologiebank.nl/trefwoord/armoede