Wt/zea/afblijven

Nederlands

Etymologie

Van af en blijven.

Omschrievienge

afblijven

• afbluve (veraol, mae lange nie altied, in letterlijke zin)

Uutspraek

[ˈɑfˌb̻lɛivə(n)]

Vervoegienge

infinitief	afblijven
tegewoordigen tied	ik blijf af	wij blijven af
	jij blijft af	jullie blijven af
	h/zij blijft af	zij blijven af
flejen tied	ik, jij, h/zij bleef af	wij, jullie, zij bleven af
gebieënde wieze	blijf af
onvoltoôid deêlwoôrd	afblijvend(e)
voltoôid deêlwoôrd	is afgebleven
Ouwejaerse vurmen: jullie blijft af (alternatieve vurm) ꞏ h/zij blijve af (anvoegende wieze) ꞏ blijft af (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij blijft af (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij bleeft af (flejen tied)