Wt/zea/Kees

Zeêuws

Etymologie

Uut 't Latijnse Cornelius, oôrsproenkelijk 'n cognomen (biesmak) mee meschien as beteikenisse 'ʼôrendraeger' (van cornu); laeter as vònaeme toegepast.

Omschrievienge

Kees m

• vintersnaeme

Opmerkienge: iemand mee as roepnaeme Kees 'eet op schrift soms ok Kees mae ok wè 's Cees; in z'n pas eet 'n dan dikkels Cornelis of Cornelius.

Uutspraek

[keːs], [keɪs]

Varianten

• Cor
• Kerneêl
• Krelis
• Nelis

Opmerkienge: de naeme kom vanous dikkels vò. As t'r streng nae de traditie vernoemd wier, waere d'r in eên gezin soms 'n Ouwekees en 'n Joengekees.

Vertaeliengen

mansnaeme die-a truggaet op Cornelius

• Nederlands: Kees, Cees, Cor enz.

Opmerkienge: Eigennaemen ore meêstienties nie vertaeld, dit gebeur feitelijk allêne bie vorsten. De vertaeliengen 'ier laete veraol zieë welke kanten dezelfde naeme is opgegae in verschillende taelen.

Bronnen

Deze naem ei gin eigen ingank in 't WZD, mae 'n is wè te vinden in ang'aelde vòbeêldzinnen.