Wt/zea/Kees

< Wt‎ | zea
Wt > zea > Kees

Zeêuws edit

Etymologie edit

Uut 't Latijnse Cornelius, oôrsproenkelijk 'n cognomen (biesmak) mee meschien as beteikenisse 'ʼôrendraeger' (van cornu); laeter as vònaeme toegepast.

Omschrievienge edit

Kees m

  • vintersnaeme

Opmerkienge: iemand mee as roepnaeme Kees 'eet op schrift soms ok Kees mae ok wè 's Cees; in z'n pas eet 'n dan dikkels Cornelis of Cornelius.

Uutspraek edit

[keːs], [keɪs]

Varianten edit

Opmerkienge: de naeme kom vanous dikkels vò. As t'r streng nae de traditie vernoemd wier, waere d'r in eên gezin soms 'n Ouwekees en 'n Joengekees.

Vertaeliengen edit

Opmerkienge: Eigennaemen ore meêstienties nie vertaeld, dit gebeur feitelijk allêne bie vorsten. De vertaeliengen 'ier laete veraol zieë welke kanten dezelfde naeme is opgegae in verschillende taelen.

Bronnen edit

Deze naem ei gin eigen ingank in 't WZD, mae 'n is wè te vinden in ang'aelde vòbeêldzinnen.