Wt/pms/mangé

Piemontèis: mangé

Verb transitiv

(prima coniugassion)

1. Nurisse ëd ròba sòlida.
   • Manere ëd dì: Andé a mangé an sle giàire dë Stura: giuné.
   • Sinònim: taché (schersos), lapé (schersos), rusié (schersos), rumié (schersos), tafié (schersos), sbalafré (schersos), mòrde (schersos), bafré (schersos), tòrze (schersos), pacé (schersos), grufié (schersos), sbate (schersos), grufioné (schersos), spicassé (schersos), ampinisse (schersos), rimboresse (schersos), sbasofié (schersos), smurfì (schersos).
   • An d'àutre lenghe: anglèis: to eat; fransèis: manger; italian: mangiare; sicilian: manciari; spagneul: comer.
2. Consumé dj'arsorsé.

Nòm masculin

(plural: mangé)

1. Ël nuriment sòlid.

Sorgiss

Gribàud