Piemontèis: mòrde

Verb transitiv

(sconda coniugassion)

Strenze con ij dent për dëstaché un tòch ëd cheicòs o për fé mal a cheidun.
- Manere ëd dì: Mòrd-se ij dij, Mòrd-se ij pugn, Mòrd-se le man: esse anrabià ma podèj feje gnente. Mòrd-se la lenga: Sté ciuto për nen dì na ròba dëspiasosa. Nì lëcché nì mòrde: nen danegé cheidun.
- An d'àutre lenghe: anglèis: to bite; fransèis: mordre; italian: mordere, morsicare; sicilian: muzzicari; spagneul: morder.
(gergal) Mangé.
- Manere ëd dì: Avèj pi veuja ëd mòrde che ëd tiré ëd càuss: avèj tanta fam. Essie pòch da mòrde: essie pòch da profitene.

Gribàud