Wt/mwl/twēġen

Anglés Antigo

Eitimologie

De l protogermánico *twai, de l proto-indo-ouropeu *dwóh₁ (dous).

Fala

• AFI: /ˈtweːjen/

Numaral

twēġen, masculino

1. (Cardinal) dous

Declinaçon

	twēġen
	Masculino	Femenino	Neutro
Nom. i Acus.	twēġen	twā	tū, twā
Genitibo	twēġra, twēga
Dat. i Instr.	twǣm, twām

Ber tamien

• twā

• Ls númaros an anglés antigo: 0 - nōwiht, 1 - ān, 2 - twā, 3 - þriē, 4 - feower, 5 - fif, 6 - siex, 7 - seofon, 8 - eahta, 9 - nigon, 10 - tīen.