Wt/mwl/tveir

Nórdico Antigo

Eitimologie

De l protogermánico *twai, de l proto-indo-ouropeu *dwóh₁ (dous).

Numaral

tveir

1. (Cardinal) dous

Declinaçon

	Plural
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominatibo	tveir	tvær	tvau
Acusatibo	tvá	tvær	tvau
Datibo	tveimr / tveim	tveimr / tveim	tveimr / tveim
Genitibo	tveggja	tveggja	tveggja

Decendientes

• Dinamarqués: to
• Slandés: tveir
• Sueco Antigo: tvēr

• Sueco: två

---

Slandés

Eitimologie

De l nórdico antigo tveir, de l protogermánico *twai, de l proto-indo-ouropeu *dwóh₁ (dous).

Fala

• AFI: /tʰveiːr/

Numaral

tveir

1. (Cardinal) dous

Declinaçon

	Plural
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominatibo	tveir	tvær	tvö
Acusatibo	tvo	tvær	tvö
Datibo	tveimur / tveim	tveimur / tveim	tveimur / tveim
Genitibo	tveggja	tveggja	tveggja

Ber tamien

• Ls númaros an slandés: 0 - núll, 1 - einn, 2 - tveir, 3 - þrír, 4 - fjórir, 5 - fimm, 6 - sex, 7 - sjö, 8 - átta, 9 - níu, 10 - tíu.