Wt/mwl/hundr

< Wt‎ | mwl
Wt > mwl > hundr

Nórdico Antigo edit

  Eitimologie edit

De l protogermánico *hundaz, de l proto-indo-ouropeu *ḱwṓ (perro).

Sustantibo edit

hundr, masculino

  1. (Animal) perro (Canis lupus familiaris)

Decendientes edit

  • Dinamarqués: hund
  • Noruegués
  • Noruegués Bokmål: hund
  • Noruegués Nynorsk: hund