Wt/mwl/ǫrn

< Wt | mwl
Wt > mwl > ǫrn

Nórdico Antigo

edit

  Eitimologie

edit
De l protogermánico *arô, de l proto-indo-ouropeu *h₃or-no- (aila).

Sustantibo

edit

ǫrn, masculino

  1. (Abe) águila, aila (família Accipitridae)

Decendientes

edit
  • Dinamarqués: ørn
  • Noruegués Bokmål: ørn
  • Noruegués Nynorsk: ørn
  • Slandés: örn
  • Sueco Antigo: ørn