Wt/mwl/ørn

< Wt‎ | mwl
Wt > mwl > ørn

Dinamarqués edit

  Eitimologie edit

De l nórdico antigo ǫrn, de l protogermánico *arô, de l proto-indo-ouropeu *h₃or-no- (aila).

  Fala edit

  • AFI: /œrn/, [œ̞ɐ̯ˀn]

Sustantibo edit

ørn, quemun

  1. (Abe) águila, aila (família Accipitridae)

Noruegués Bokmål edit

  Eitimologie edit

De l nórdico antigo ǫrn, de l protogermánico *arô, de l proto-indo-ouropeu *h₃or-no- (aila).

  Fala edit

Sustantibo edit

ørn, masculino i femenino

  1. (Abe) águila, aila (família Accipitridae)

Noruegués Nynorsk edit

  Eitimologie edit

De l nórdico antigo ǫrn, de l protogermánico *arô, de l proto-indo-ouropeu *h₃or-no- (aila).

  Fala edit

  • AFI: /øːrn/, /œrn/

Sustantibo edit

ørn, masculino i femenino

  1. (Abe) águila, aila (família Accipitridae)

Sueco Antigo edit

  Eitimologie edit

De l nórdico antigo ǫrn, de l protogermánico *arô, de l proto-indo-ouropeu *h₃or-no- (aila).

Sustantibo edit

ørn

  1. (Abe) águila, aila (família Accipitridae)

Decendientes edit