Wt/lad/abocarse

< Wt‎ | lad
Wt > lad > abocarse

Judeo-Español edit

Etimolojía edit

De abocar.

Verbo edit

  1. (transitivo) Ir a havlar con una persona o un kliente de boca a boca, sin corredor, especial mente para el negocio.
    Oy, me aboquì con el mushterí para akordarmos del precio.
  2. (intransitivo) Torcer su puerpo verso abasho.
    No te aboques por la ventana.
  3. (intransitivo) Arrebasharse.

Tresladaciones edit

  • Castilyano: Inclinarse
  • Francés: Se pencher en avant, s'incliner
  • Inglés: To bend down, to lean forward
  • Turco: Eğilmek

Castiliano edit

Etimolojía edit

De abocar.

Verbo edit

  1. (transitivo) Acercar a tashirear armas a un lugar.
    Nos abocábamos las tropas.
  2. (transitivo) Ir a havlar con una persona o un kliente de boca a boca, sin corredor, en especial para el negocio.
  3. (transitivo) Confrontar.
  4. (transitivo/intransitivo) Cavsar una situación neghativa.
    La discusión se abocó en una violenta pelea.
  5. (transitivo) (Bolivia, Costa Rica, Guatemala, Uruguay i Venezuela) Dedhikarse a un sujeto, un estudio o de hazer una cosa.
    La Administración se abocará a resolver los problemas de los niños.

Gallego edit

Etimolojía edit

De abocar.

Verbo edit

  1. (transitivo) Giar perros a pelearsen.