Янко КОПЧАЇ (*7. мая 1790. - †4. марца 1844.), капелан и парох керестурски
| Янко КОПЧАЇ | |
|---|---|
 | |
| Народзени | 7. мая 1790. |
| Умар | 4. марца 1844. (54 р.) |
| Державянство | Угорске |
| Школа | Ґимназия Сеґедин, Калоча |
| Универзитет | Богословски студиї, Беч |
| Период твореня | 1812-1844 |
| Животна дїялносц | богослов и парох |
| Поховани | у Руским Керестуре |
| Припознаня | почесни граждан
кральовского городу Зомбору |
Биоґрафия
editЯнко Копчаї народзени у Руским Керестуре 7. мая 1790. року од оца о. Петра Копчая и мацери Ани. Основну школу учел у Керестуре. До нїзших класох ґимназиї ходзел у Сеґединє, а до висших у Калочи (1806). По законченей штреднєй школи два роки учел право. После того ришел постац священїк и бул прияти до римокатолїцкей семинариї у Калочи: жадал постац священїк римокатолїцкого обряду. Медзитим, крижевски епископ Константин Станич нє дошлєбодзел же би його вирнїк прешол под юрисдикцию другей, римокатолїцкей, епархиї. Млади Янко Копчаї теди зохабел студиї и два роки (1812-1814) робел у Филїпове (нєшка Бачки Ґрачац) як новтаруш. Познєйше заш лєм пристал постац священїк греко-католїцкей вири и пошол на богословски студиї до Бечу — до "Св. Варвари". Ту препровадзел два роки, а вец го еп. Константин Станич поволал ґу себе, за свойого секретара За священїка Янко Копчаї бул пошвецени 1818. року. По оцовей шмерци (7. децембра 1818) Янко Копчаї пришол до Керестура, дзе перше бул капелан а од 1825. до шмерци парох.
По шмерци крижевского еп. Константина Станича о. Янко Копчаї бул меновани за крижевского владику, алє нє прилапел тото достоїнство. Прето ше у Керестуре длуго зачувало здогадованє як Серби зоз сушедних валалох приходзели опатриц священїка хтори нє сцел постац владика: у православним швеце то було просто нєвироятне, а за тото достоїнство велї були порихтани добре заплациц, знаюци же им владическе положенє тото надополнї.
Припознаня
editЯнко Копчаї бул образовани. Знал даскельо язики. Народ го любел пре його добру природу. У народним паметаню записане же ше Янко Копчаї окреме жертвовал за своїх вирнїкох под час велькей колери 1836. року. Теди на два заводи подаровал векши суми пенєжу на шпиталь у Зомборе, за цо достал титулу почесного граждана шлєбодного кральовското городу Зомбору.
Умар у Руским Керестуре 4. марца 1844. року, дзе є и поховани.
Литература
editТамаш, др Юлиян: Руски Керестур, лїтопис и история (1745-1991), Янко Копчаї (1790-1844), бок 392.