Владислав Надьмитьо (*30. май 1947. - †17. авґуста 2023.), новинар, музичар, композитор, културни дїяч
| Владислав Надьмитьо | |
|---|---|
 | |
| Народзени | 30. мая 1947. |
| Умар | 17. авґуста 2023.(76) |
| Державянство | югославянске, сербске |
| Язик творох | руски, сербски |
| Школа | ґимназия, Суботица |
| Период твореня | 1962. - 2020. |
| Жанри | новинарство, компонованє,
шпиванє |
| Поховани | у Киченеру, Канада |
Биоґрафия edit
Владислав Надьмитьо ше народзел 30. мая 1947. року у Руским Керестуре[1]. Оцец Дюра и мац Наталия родз. Катона. Славко мал и младшу шестру Наталию. У Керестуре закончел основну школу, а ґимназию „Моша Пияде“ у Суботици.
После матури почал робиц у Прекладательней служби Скупштини АП Войводини, о єден час прешол до НВУ Руске слово дзе робел як новинар у Редакциї тижньових новинох „Руске слово“. Єден час робел як помоцнїк редактора у Редакциї видавательней дїялносци НВРО „Руске слово“. Под час роботи уписал ше на Филозофски факултет у Новим Садзе, алє студиї нє закончел. По угляду на значне число наших людзох дзеведзешатих рокох (1994.) прешлого вику Владислав Надьмитьо ше зоз фамилию виселєл до Канади.
Попри новинарства, його животна преокупация, у його шерцу можебуц и найважнєйша, була музика. Музику полюбел од малючка. У основней школи грал у школским тамбуровим оркестру, потим му ґитара постала наймилши музични инструмент. На початку 60-тих рокох Славко бул вецей роки член керестурского младежского оркестра „Шкорванчки”.
Под час школованя у Суботици Владислав Надьмитьо кратки час грал у Културно-уметнїцким дружтве „Младосц“. Од 1966. року предлужел грац у КУД „Максим Горки“ у Новим Садзе як член малого составу под руководством Ивана Чукляша. У єдним периодзе Славко грал и шпивал у ґрупи „Лира”, зоз Сашом Поповичом, котра познєйше постала „Сладки грих” и музично означела єден период на югославянских просторох.
Єден час Славко бул активни и у драмскей секциї у КУД „Максим Горки“.
На „Червеней ружи“ Владислав Надьмитьо бул присутни од самого початку, тє. од 1962. року нє лєм як вокални солист и инструменталист на ґитари, алє и як єден з єй орґанизаторох тей манифестациї младих. У дуету зоз Михайлом Микита вони були побиднїки на трох фестивалох, од 1964. по 1966. рок. Наступних рокох Владислав Надьмитьо остал вязани за фестивал „Червена ружа“ як орґанизатор алє вше баржей уходзел и до процесох компонованя музики.
У другей половки 90-тих рокох ше указало же дозрела ґенерация младших композиторох, же вони маю нови музични дїла у духу народней и забавней музики и теди ше Владислав Надьмитьо зявел зоз идею же би ше у Новим Садзе основало фестивал под назву „Ружова заградка”. После одходу до Канади Владислав Надьмитьо роками посилал свойо композициї на фестивали "Червена ружа" и "Ружова заградка".
Владислав Надьмитьо бул оженєти зоз Веселку родз. Сабадош и у малженстве мали сина Желька и дзивку Тамару.
Владислав Надьмитьо умар 17. авґуста 2023. року у Киченеру, Канада, дзе є и поховани.
Писню Владислава Надьмитю ,,Гунцути Руснаци'' за мишани хор обробел музични фаховец мр. Мирко Преґун. И як така хорска писня виведзена є на Фестивалу рускей култури ,,Червена ружа'' у Руским Керестуре. Писню шпивал Хор Дома култури и катедралней церкви св. Миколя зоз Руского Керестура зоз провадзеньом оркестри Дома култури. Дириґовал мр.Мирко Преґун.
Владислав Надьмитьо по 2012 рок компоновал 60 композициї хтори виведзени на Червеней ружи (у народним духу, у забавним духу и єдна дзецинска) и на Ружовей заградки.
Остатнї наступ Славка Надьмитю бул на Фестивалу култури Руснацох ,,Червена ружа'' 2011 з нагоди 50.рочнїци фестивала, на манифестациї вечара, Ретроспектива писньох зоз предходних Червених ружох од 1962.року. За тоту нагоду С. Надьмитьо допутовал зоз Канади а на тим вечару одшпивал прекрашнє и барз емотивно свою писню ,,Нє забудз ме ровнїно'' зоз провадзеньом Националней оркестри зоз хтору дириґовал Мирон Сивч.
Композициї Владислава Надьмитя
| У народним духу | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Рок | Наслов композициї | Автор текста | Рок | Наслов композициї | Автор текста | ||
| 1975. | Вирнїк писнї | Михал Рамач | 1990. | Шицко то памятки | Славе Шанта | ||
| 1983. | Шпя трави | Дюра Папгаргаї | 1991. | Место врацаня | Владислав Надьмитьо | ||
| 1984. | Озеро очи твойо | Янко Хромиш
(Бачи Горки) |
1992. | Жалосна ґитара | Дюра Латяк | ||
| 1984. | Вредзело пожиц | Дюра Папгаргаї | 1993. | Душа мойого валала | Владислав Надьмитьо | ||
| 1985. | Чарни очка моєй милей | Янко Хромиш
(Бачи Горки) |
1994. | Добру ноц | Владислав Надьмитьо | ||
| 1985. | Нашо швитаня | Дюра Латяк | 1995. | Зашпивай, брату | Владислав Надьмитьо | ||
| 1985. | Чапаши у шнїгу | Михал Рамач | 1998. | Ганча | Владислав Надьмитьо | ||
| 1986. | Вина, качмар | Михайло Ковач | 2001. | Напиш ми | Владислав Надьмитьо | ||
| 1986. | Бежи вода, бежи бистра | Михайло Ковач | 2003. | Гунцути Руснаци | Владислав Надьмитьо | ||
| 1986. | Любел я дзивче | Михайло Ковач | 2004. | Нє забудз ме, ровнїно | Владислав Надьмитьо | ||
| 1988. | Слиза у капки роси | Владимир Кочиш | 2006. | Шпивай, Руснаку | Владислав Надьмитьо | ||
| 1988. | Грай, Циґану | Теофил Сабадош | 2006. | Ганча и Амала | Владислав Надьмитьо | ||
| 1988. | Нє дай | Ирина Гарди
Ковачевич |
2007. | Стари орех | Владислав Надьмитьо | ||
| 1989. | Орґони у ноци | Владислав Надьмитьо | 2008. | Ой, писньо моя | Владислав Надьмитьо | ||
| 1989. | Рута пред хижу | Владислав Надьмитьо | |||||
| У забавним духу | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов композициї | Автор текста |
| 1976. | Ноцна писня | Михал Рамач |
| 1978. | Сон лєтнєй ноци | Михал Рамач |
| 1980. | Преходзи час | Михал Рамач |
| 1981. | Твой принц зоз сказки | Дюра Папгаргаї |
| 1981. | Шопа на дворе | Дюра Латяк |
| 1988. | Будземе вєдно | Ирина Гарди
Ковачевич |
| Червене пупче | ||
| 1989. | Шпице | Ирина Гарди
Ковачевич |
| Ружова заградка | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Рок | Наслов композициї | Автор текста | Рок | Наслов композициї | Автор текста | ||
| 1990. | Забута любов | Дюра Латяк | 2002. | Дай нам, Боже | Владислав Надьмитьо | ||
| 1990. | Бишалми | Славе Шанта | 2003. | Лєм кед би знала | Владислав Надьмитьо | ||
| 1991. | Заграйце гевту | Владислав Надьмитьо | 2004. | Щешлїви Нови рок | Владислав Надьмитьо | ||
| 1991. | Дижджи падали | Владислав Надьмитьо | 2005. | Буду нас паметац людзе | Владислав Надьмитьо | ||
| 1992. | Синово писмо | Владислав Надьмитьо | 2006. | Свадзебна | Владислав Надьмитьо | ||
| 1993. | Нє спомнї нас | Владислав Надьмитьо | 2008. | Станьце, роки | Владислав Надьмитьо | ||
| 1994. | Молитва сучасного чловека | Михайло Ковач | 2009. | Два красни очка | Владислав Надьмитьо | ||
| 1995. | За твой родзени дзень | Владислав Надьмитьо | 2011. | Красна ноц | Владислав Надьмитьо | ||
| 1997. | Стара писня | Владислав Надьмитьо | 2012. | Кошуля вишивана | Владислав Надьмитьо | ||
| 1998. | Тамбураше | Владислав Надьмитьо | 2013. | Кед би ше младосц врацела | Владислав Надьмитьо | ||
| 1998. | Писня як живот | Владислав Надьмитьо | 2015. | Скрий свою слизу | Владислав Надьмитьо | ||
| 1999. | Грайце, хлапци | Владислав Надьмитьо | |||||
| 2000. | Я знам же знаш | Владислав Надьмитьо | |||||
| 2001. | Брату мешачку | Владислав Надьмитьо | 2019. | Док зме ище млади | Владислав Надьмитьо | ||
| 2002. | Дзе тот Керестур | Владислав Надьмитьо | |||||
Фестивал бунєвацких писньох edit
Менєй познате же Владислав Надьмитьо послал вецей свойо композициї и на Фестивал бунєвацких писньох хтори ше отримує у Суботици. Тот фестивал перши раз отримани 2001. року и теди Славкова композиция Далеко jе Суботица достала першу награду фахового жирия алє и награду публики.
2001. Daleko je Subotica V. Nađmičo
2002. Subotičke tambure V. Nađmičo
2003. Kad svatovi zapivaju V. Nađmičo
2003. Ne jurite konji V. Nađmičo
2004. O, moj sine V. Nađmičo
2005. Dušo moja V. Nađmičo
2006. Dobro jutro srićo moja V. Nađmičo
2008. Jesenji dani V. Nađmičo
2009. Moj je dida bio tamburaš V. Nađmičo
2011. Mala gostiona V. Nađmičo
2011. Hvala ti mladosti V. Nađmičo
2014. Divno je bilo proliće V. Nađmičo
2016. Zbogom tamburice V. Nađmičo
2017. Nema pisme bez vina V. Nađmičo
2020. Laku vam noć tamburaši V. Nađmičo
Литература edit
Вонкашнї вязи edit
Червена ружа 1962-2011, (биоґрафия и список композицийох), Том II, Завод за културу войводянских Руснацох, Нови Сад, 2014., б. 518.
Владислав Надьмитьо: Нови швет нових шапутракох, Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, ч. 12, б. 144-145.
Упокоєл шє Владислав Надьмитьо, Дюра Винаї, Рутенпрес, 18. авґуст 2023.
Ґалерия edit
-
Иван Чукляш на гармоники, Владислав Надьмитьо шпива
Референци edit
- ↑ Владислав Славко Надьмитьо: Музика состойна часц живота – 60 роки од народзеня, Studia Ruthenica, Дружтво за руски язик, литературу и културу, ч. 12, б. 139-144.