| جٹکی زبان ، باروی,,barvi,Jatki language | |
| ملک: | پاکستان، بھارت |
| علاقہ: | بار جٹکا وسیب، وادی ہڑپہ، پاکستان |
| مرکزی شہر: | جھنگ |
| مقامی بولݨ والے: | غیر حتمی |
| لسانی خاندان: |
|
| لہجے: | شاہ پوری، جھنگوچی، رچناوی, دھنی,گھیبی,آوانکاری، |
| رسم الخط: | شاہ مکھی |
| سرکاری حیثیت: | کوئی نئیں |
| آئی ایس او کوڈ | کوئی نئیں |
| آبادی (پاکستان): | غیر حتمی |
| آبادی (بھارت): | نامعلوم |
| تعلیم: | کوئی نئیں |
| چینل : | کوئی نئیں |
جٹکی زبان ہک وسیع علاقے وچ ٻولی جاندی اے۔ اس زبان دا علاقہ جٹکا وسیب یعنی وادی ہڑپہ دا قدیم علاقہ تے سرائیکی وسیب دا ابھے آلا حصہ ہے۔ حضرت بابا فریدالدین مسعود گنج شکر رحمتہ اللہ علیہ اس زبان دے مشہور صوفی شاعر تے بزرگ ہن۔
آبادی
editپاکستان وچ اٹھارہ فیصد جٹکی زبان ہے۔
علاقے
editجھنگ، , شورکوٹ,فیصل آباد, صفدر آباد,بہاولنگر, حاصل پور,وہاری,حافظ آباد,خانیوال,ٹوبہ، سرگودھا, خوشاب,ساہیوال، پاک پتنڑ،. چکوال،تلہ گنگ, نانکانا, اوکاڑہ،. پنڈی بھٹیاں، منڈی بہاؤالدین, پنڈ داد خان ,دی زبان دا ناں جٹکی ہے۔ ایہ بار دی زبان ہے۔بار وچ نیلی بار ، گنجی بار ، ساندل بار، کِراݨا بار، چج دوآبہ تے رچنا دوآبہ شامل ہن۔ اس علاقے دی زبان، تاریخ تے ثقافت ہکا ہے۔ نیلی بار، گنجی بار، ساندل بار، کرانہ بار تے گوندل بار دی نسبت نال ایہنوں ٻاری وی آہدے ہن۔
منڈھ قدیم توں ایں زبان توں جٹکی یا باروی اہدے آندن۔
ناں
edit- جاٹکی
- ٻار دی ٻولی
- ریاستی (بہاول پور ڈویژن وچ ریاستی اہدن)
- لوکل
- ابھیچڑی
- شاہپوری
- رچناوی
خاص لفظ
editگھن نوں لے اہدن۔ وت نوں مُڑ اہدن۔ کوں نوں نوں اہدن۔ جھیکڑی حرف تے پیش ورتیندن۔
| سرائیکی | جٹکی | سرائیکی | جٹکی |
|---|---|---|---|
| گھن | لے | ول | مُڑ |
| تیݙا | تیرا | کوں | نوں |
| میݙا | میرا | تیکوں | تینوں |
| مسات | مسیر | بُوآ | پھُپھی |
| ݙاݙا | دادا | ݙاݙی | ڊاڊی |
| ݙو | ڊو | ݙوجھا | دُوآ |
| بیج | بی | کھڑیج | کھڑیء |
| لالہ | بھاؤٗ | بھیْݨ | بھَیݨ |
شاعر
editعابد تمیمی، درد، سلطان باہو جٹکی دے وڈے شاعر ہن،، کجھ شاعر ایہ ہن۔
- عاقب ستیانوی
- خضر حیات گُل
- محسن علی محسن
- شمس تبریز چدھڑ
- محمد یوسف تارڑ
- ریاض سیال
- ریاض حسین ارم
- غلام محمد درد