Иосиф Виссарионович Сталин (rus.: Иосиф Виссарионович Сталин; 1878–1953) был водитељ Совєтского Сојуза (СССР) од 1922 года до својеј смрти в 1953 году. Под јего владоју Совєтскы Сојуз стал силноју и вече соврєменноју државоју, але подчас јего влады много људиј такоже были убити в репресијах и умрєли.
Был роджены како Иосеб Бесарионис дзе Джугашвили 6 декембра 1878 рока в Гори, Грузија. В младости приступил до Росијској социал-демократичној работничској партије. Стал водитељем Совєтского Сојуза в 1922 року.
В 1939 року, до почетка Другој свєтовој војны, Сталин подписал договор с нацистичноју Нємцијеју, по кторому Совєтскы Сојуз втргнул в Пољску и раздєлил с Нємцијеју оземје влива в Взходној Европє, але остал невтралны в војнє. В 1941 року нацистична Нємција нарушила нємецко-совєтскы договор и атаковала СССР, и под јего наказом совєтска армија изпрва поддала ред својих оземиј, але потом поразила Нємцију и захватила јеј главны град Берлин.
В послєдњи рокы својего житја Сталин развезал антисемитску кампанију, в которој ред јеврејев обвинили за, како се тврди, покушенје на совєтскых водитељев. Умрл 5 мареца 1953 рока в Москвє.