Η Οικία του Μπαχ (Γερμανιστί: Bachhaus) εν τω Άϊζεναχ τήμερον καλόν μουσείον στεγάζει. Ευίσκεται εις την Πλατείαν της Παναγίας. Ο λεγόμενος τόπος γεννήσεως του Μπαχ προσελκύει κατά έκαστον έτος πολλούς ανθρώπους.
Ιστορία
editΗ πλατεία ονομάζεται ούτως λόγω της Καθεδρικού ναού της Θεοδόκου, ο αφηρήθη κατά το έτος 1692. Η Σχολή ζωγραφικής τέχνης, ήστινος την ιδρυσίν ίδιος ο Γκαίτε υπεστηρισε, αεροδορμικαίς επιδρομαίς εν έτει 1944 κατά τον Δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον κατελύθην. Άλλοι βάρβαροι ύστερον αφείλον ένια παλαιά δωμήματα έτι τη δεκαετία του 1950. Εις το επάνω μέρος της πλατείας υπάρχει μνημείον εις τιμήν του Μπαχ γεγλυμμένον υπό του Αδόλφου Ντόντορφ/Donndorf εν έτει 1884. Αλλά δεν ην αεί ώδε: μέχρις του 1938 έστη προ του Ναού Αγίου Γεωργίου επί της κεντρικής πλατείας κειμένου. Πολλοί καλλιτέχναι, π.χ. η Κλάρα Σούμαν η ο Φραγκίσκος Λιστ, εδώκεσαν φιλανθρωπικάς συναυλίας, ίνα αθροιζωνται αρκετά χρήματα υπέρ της ιδρύσεως του μνημείου. Πίναξ κηρύττουσα τήμερον ούκετι μέρος της βάσεως υπό τοις του αγάλματος ποσί εστίν, αλλά όπισθεν βλέπεται.
Ήδη του έτους 1946 αύθις ανεώχθη το μουσείον. Μεταξύ του 2005 και του 2007 υπήρξε σημαντική αναδιαμόρφωσις τε και ανακαίνισις. Αρχιτέκτων του νέου μουσείου ην ο Βερθόλδος Πέγκυες/Penkhues από του Κάσσελ.
Η Εταιρεία Μπαχ εις την Λειψίαν ιδρύθην εν έτει 1900. Ησκεί αεί εις την αξίαν του Μπαχ: τούτον τον συνθέτην πολύ χρόνον αμηστείσθαι μέγαλον σκάνδαλον ην. Τα μέλη τήσδε της κοινωνίας ιδρύσαν εν τω Άϊζεναχ το πρώτον μουσείον περί του Μπαχ εν τη όλη οικουμένη γη. Ενόμιζον την της γεννήσεως οικίαν ενταύθα είναι. Πράγματι, έζησε εν τη μονοκατοικία (εκτίσμένη μεταξύ του 1456 και του 1458) άλλα μέλη τινά της οικογένειας Μπαχ, αλλά ουκ ο Ιωάννης Σεβαστιάνος ίδιος. Εν έτει 1611 αι δύο οικίαι συνεδέθησαν.
Το μουσείον
editΕισιόντι το μουσείον βλέπεται η θύρα του αρχαίου Σχολείου Αγίας Θωμά Λειψίας, ο κατεδαφίσθη εν έτει 1902. Επίσης μεγάλη εικών του Μπαχ εστίν επί της εισόδου, ην εποίησε ο ζωγράφος Ιωάννης Χάϊζιγ/Heisig. Οι εκθέσεις ού μόνον περί την ζωήν των μελών της οικογένειας Μπαχ, αλλά και γενικώς περί την πολιτικήν ζωήν του 18ού αιώνος πρόκεινται. Οι επισκέπται δύνανται κρούειν 28 οργάνοις. Αλλά και γνήσιοι μουσικοί ψάλλουσιν μουσικοίς οργάνοις. Φυσικώς δύνασαι και ακούειν πολλάς μελωδίας του Μπαχ ακουστικοίς. Η ανακατασκευασμένη βιβλιοθήκη και διάφορα έγγραφα παρέχουν επίσης αγγελιάς περί της προελεύσεως της συνθετικής τεχνικής του Μάχ. Πρέπει οπωσδήποτε επισκεπτεσθαι και τον ειδυλλιακόν κήπον της όπισθεν αυλής. Επιπλέον, υπάρχουν και προσωριναί εκθέσεις, ερευνητικόν αρχείον και νυχτεριναί ώραι φωτισμού της δόμης.
Βιβλιογραφία
edit- Ilse Domizlaff: Das Bachhaus Eisenach: Fakten und Dokumente. Bachhaus, Eisenach 1984.
- Conrad Freyse: Fünfzig Jahre Bachhaus. Evangelische Verlagsanstalt, Berlin 1958.
- Wolfgang Heyde: Historische Musikinstrumente im Bachhaus Eisenach, Bachhaus, Eisenach, 1976.
- Jörg Hansen: Bachhaus Eisenach. Schnell & Steiner, Regensburg 2011 (7. Aufl.), ISBN 978-3-7954-4008-4.
- Jörg Hansen: 100 Jahre Bachhaus Eisenach. Neubau, Altbausanierung, Neugestaltung der Ständigen Ausstellung und feierliche Eröffnung am 17. Mai 2007. In: Thüringer Museumshefte. 16, 2007, 1, p. 101–112.
- Jörg Hansen: 10 Jahre Bachhaus Eisenach GmbH. Ein Erfahrungsbericht. In: Thüringer Museumshefte. 20, 2011, 1, p. 48–61.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
edit
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ της Οικίας του Μπαχ |
