H μακρά ἀγορά τοῦ Άγκερ εἰς τὴν Ἐρφρούρτην, οὗ ἐν παλαιοτέραις ἐποχαίς ἠμπορεύοντο ἰσάτιδι χρωματιστή, ὁρίζεται ἀνατολικώς ὑπό τοῦ καλουμένου Ναού τῶν ἐμπόρων καὶ δυτικώς ὑπό τοῦ Ναού Ἁγίου Βίγκμπερτ (Γερμανιστί: Wigbertikirche, εὑρίσκεται ἐν τῇ νῦν Ὁδώ Regierungsstraße ἀρ 74).
Ἱστορία
editΤῷ έτει 1210 ἀναφέρεται πρώτον ἐν ἐγγράφῳ τινί. Ἐν ἀντιθέσει τῶν ἀλλών ἐνοριακών ἐκκλησίων ήδε ἡ ἐκκλησία οὐκ ἦν ὑπό τὸ κεφάλαιον τῆς μητροπόλεως Ἁγίας Μαρίας, ἀλλά ὁ ἡγούμενος αὐτής ἦν τὸ μοναστήριον Χέρσφελντ ἐν τῇ Έσσῃ), ὃ πολλά ἐν τῇ Θουριγγία κέκτηται.
Ήρχοντο κτίζειν ἐκεί τῷ 15-ω αἰώνι, τῷ έτει 1409 ᾠκοδομείτο τὸ νότιον πύργον εἰς τὴν νοτικήν άψιδα. Βόρειον πύργον ἐκ τῆς ἀρχής οὐ προωρίζεται. Μέχρι τοῦ έτους 1475 τὰ τῆς κτίσεως στάδια διηγούνται ἐν ἐπιγραφαίς ἐν τοῖς πλινθείοις τοῖς ἐξωτερικοίς. Ἡ δυτική πύλη έχει εἰς τὰ πλεύρα ἑαυτής δύο μικρά παράθυρα, ὑπέρ ὧν προστάττονται ὁ Ιησούς ὁ πάσχων καὶ ἡ Θεοτόκος μετά τοῦ βρέφου. Ἐν τῷ μέρει τῷ ἐσωτερικώ, ἡ τῆς ἁγίας τραπέζης άψις χωρίζεται ἀπό τοῦ κυρίου νάρθηκος θριαμβευτική άψιδι.
Ἐσωτερικά
editΟύτος ὁ νάος ἐστίν ἡ μόνη ἐνοριακή ἐκκλησία τῆς Ἐρφούρτης ἐντελώς θολωτή ούσα. Οἱ άξονες τῆς καμάρας ἐμφάνιζουσιν εἰκόνες τοῦ Ἁγίου Βίγκμπερτ καὶ τῶν ἀποστόλων ἀλλά καὶ τὰ οἰκόσημα τῶν δοντών, π.χ. τῆς οἰκίας τῶν Μίλβιτς. Ἡ ἐπίδρασις τήσδε τῆς οἰκίας ὑπεύθυνὴ ἦν, ότι ὁ ναός μακαρίως παρέμεινε καθολικός τῆς ἐνοριακής κοινότητος προτεσταντοποίησιν θελούσης. Μετά τὸ έτος 1664, όταν ἡ πόλις ὑπεβλήθην τῷ ἐκλέκτορι τῆς Μαγεντίας, ὁ ναός είχεν μεγάλην ἀνάπτυξιν. Εἰς τὰ βόρεια αὐτού οἱ μετά τὴν Μεταῤῥύθμησιν ἐπιστρέψαντες Αὐγουστίνοι έκτιζον μοναστήριον, ᾧ καί ὁ ναός τοῦ Βίγκμπερτ ἐνεσωματίσθη.
Τῷ ἰδίῳ χρόνῳ ὁ ναός ἐγένετο αὐλικός καί νεκροταφείον τῶν κυβερνητών ἀπό τῆς Μαγεντίας, ὧν ἡ καγκελλαρία ἦν πολύ γειτονική ἀπό τοῦ ναού. Μαρτυρούσιν τούτο τὰ ὠραία στασίδια τοῦ τρόπου ῥοκοκό μετά ξυλουργημάτων καὶ μεγάλοι τάφοι τινές τῶν κομήτων τῶν αὐτοκρατορικων Φίλιπ Βίλχελμ von Boineburg (+1717), Άνσελμ Φραντς Έρνστ von Warsberg (+1760) ἢ τοῦ Καρλ Ιωσήφ Schenk von Schmidburg (+1766).
Μετά τὴν πτώσιν τοῦ Ἁγίας Ῥωμαϊκής Αὐτοκρατορίας καὶ τὴν διάλυσιν τῆς μονής τῇ ἀρχή τοῦ 19-οῦ αἰώνος ούτος ὁ ναός πάλιν ενοριακός ἦν.
Πηγή
editSparkassen-Kulturstiftung Hessen-Thüringen (ed.): Kulturelle Entdeckungen. Thüringen. Band 3, 2010, ISBN 978-3-7954-2461-9, S. 79-80
Ἐξωτερικοί σύνδεσμοι
edit
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τοῦ Ναού Ἁγίου Βίγκμπερτ |